licht

Licht is een belangrijke impuls in ons slaap- en waakritme. Zodra er licht in onze ogen komt, wordt er een signaal verstuurd naar de supra chiasmatische kern, een bundeltje zenuwen dat achter onze ogen in de hypothalamus ligt.

Deze kern stopt met het produceren van noradrenaline. Noradrenaline is het stofje dat de epifyse ofwel pijnappelklier stimuleert. En de pijnappelklier produceert op zijn beurt melatonine, het stofje waar je slaperig van wordt.

En doordat de epifyse niet meer geprikkeld wordt stopt de productie van melatonine. Het effect hiervan is dat het lichaam wakker wordt.

melatonine

Overdag wordt het slaaphormoon melatonine nauwelijks geproduceerd en is de concentratie in bloed en speeksel praktisch nihil. De hoeveelheid stijgt tussen acht en tien 's avonds en heeft zijn piek rond drie uur 's nachts.

Wanneer de melatonine in de avond gaat stijgen, gaat de bloeddruk dalen en ook de lichaamstemperatuur gaat omlaag. Vervolgens gaan spieren verslappen en de hersenactiviteit vermindert. Deze factoren samen zorgen dat je slaperig wordt en dat het tijd is om naar bed te gaan.

Tijdens de slaap overheerst het parasympatische zenuwstelsel. Zelfs de korrelige neerslag in de ogen die aanleiding zijn geweest voor het verhaaltje van de 'zandmannetjes' is onderdeel van de parasympatische invloed.

Overdag overheerst het sympatische zenuwstelsel. De polsslag is snel, de pupillen vergroot en de spieren verhoogd gespannen. Om acht uur 's ochtends is de basiswaarde weer bereikt.

Door licht stopt de noradrenaline-productie en daarmee de productie van melatonine. figuur om dit te visualiseren We weten nu hoe je in slaap valt en wakker wordt. Maar wat er tijdens de slaap gebeurt, is een heel ander verhaal.